Cemal Kocaman

‘’Merhaba’’ dediğini duyuyorum sevgilim. A evet! ‘’Buradan duyulur mu?’’ diye soruyorsun. Yine sürmüşsün gözlerine karaları. Aynı karalardan tırnak diplerine de çalınmış. ‘’Oradan görülür mü?’’ diye sorma lütfen. Sevda, toprağın altını görmek ve dinlemek demektir.

     Kocaman gözlerimde ışıldayan bir kaledir o. Her gece arabamı park eder ve önünde biramı yudumlardım. Birkaç kez bekçilerin küfürlü ‘git’lerine maruz kalsam da bu kalenin bekaretine hiçbir zarar vermedim. Aksine, kırmızı boyalarıyla onu kana bulamak isteyen üç genci, surlarına işemek için gelmiş iki sarhoşu ve dışkısını kale girişine bırakmış olan bir köpeği taşlar ve bıçaklarla öldürdüm. Evet! Birkaç candan tasarrufa gitsem de asırlık kalemiz hala ilk günkü gibi ayakta.