Yıldırım Baba (Küçürek Öykü)

Çocuk, mavi gözlerini ihtiyara doğrultup ‘’Dede, bu adama neden böyle garip bir isim vermişler?’’ diye sordu . Yaşlı adam fatihasını bitirip çatlamış avuç içlerini suratına sürdü ve ‘’Yıldırım baba padişahın askerlerinden, köpeklerden ve yıldırımdan korkarmış evladım. Bir gün çarşıda denk geldiği askerlerden hiç sebep yokken kaçmaya başlamış. Girdiği bir sokakta iki iri köpek görünce şehrin dışındaki ormanlığa kadar gitmiş. Bir çam ağacının altında beklerken üzerine düşen yıldırımla oracıkta ölmüş. Başlayan her fırtınada kasabaya inen ilk yıldırım onun mezar taşına düşer. İşte evladım korkuları onu canından eden adam yine korkuları sayesinde kasabamızın efsanesi oluvermiş’’ dedi.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Masayı Dinleyin (Küçürek Öykü)

Maskeler Bizi Öldürüyor (Cahil-i Cühela 2.Bölüm)

Kralın binası ( Küçürek Öykü)