Birisi Ölüyor (Küçürek Öykü)
Bir Amiş olarak yaşadığım dünyaya, kırık kaldırım
taşları üzerinde, aynı taşların sivri kenarlara çarpa çarpa, düşme
tehlikelerinin en büyüğünü yaşayarak seslendim tüm ömrüm boyunca. Doğaya
kusmadan, kuşları küstürmeden, balinaların sevişmelerine dur demeden, kızıl
gelincik tarlalarını izmaritlerimle yok etmeden… Bundan dolayı doğa, barakamda, tek başıma
ve kırık bir çekyatın üzerinde beni toprağına hapsetmek üzereyken
teşekkürlerini acılarımın hafifliğiyle sunuyordu. Bense ona, yüz yıllık dostum
olan ‘yaşam’ isimli gecemin son dansına, tebessüm çiçeklerimi toplayarak
gittim.
Yorumlar
Yorum Gönder