İkizler ve Kavunlar (Küçürek Öykü)


‘’…kadar’’ dedi ve ağzından çıkanları bir bir tahtaya nakşetti genç öğretmen. Masasına oturdu ve ıkınarak tahtadakileri defterlerine geçiren öğrencilerini izlemeye koyuldu. En arka sıralardaki ikizler hariç kimse konuşmuyordu. ‘’Kavun kadar’’ dedi daha kara benizlisi. Sarı olan ‘’Kavun ne ağabey?’’ dedi. ‘’Sarı olur’’ dedi ve kardeşinin sırasından silgiyi aldı ‘’Hatırlamadın mı?’’. Küçük olan ‘hayır’ der gibi kafasını sallayınca ‘’Geçen yaz çayırda yediğim, sen susuzluktan ağlayınca da yarısını sana kırdığım meyveyi hatırladın mı peki?’’. Gülümsemesini sınıftaki herkesin duyacağı bir ‘’evet’’ takip etti.  İşte o sarı çocuk kırk iki sene on ay beş gün yirmi iki saat sonra kara benizli abisinin beyazlamış cesedini soktukları mezara iki parça da kavun kırdı.


Yorumlar

  1. Kokusunu duyuyor insan kavunun ve kardeşliğin... Tebrikler...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Maskeler Bizi Öldürüyor (Cahil-i Cühela 2.Bölüm)

Masayı Dinleyin (Küçürek Öykü)

En Ağır Hakaretler Kendime (Cahil-i Cühela 1.bölüm)