Zelzele Rezilleri (01.11.2020 Köşe Yazısı)

 


Büyük İzmir büyük bir depremle sarsıldı. Sarsılan İzmir olsa da Türkiye’nin dört bir tarafındaki iyi kalpli insanlar sayısınca yaralımız var.

Depremin canını yakmadığı kişilerin sıralı listesi ise şöyle:

Ordaydımcı primciler

Umurumda değilci cadılar bayramcıları.

Zinaya, alkole, LGBT ve siyasi partilere dem vuranlar.

Tedbirden bihaber yöneticiler.

Malzemeden çalan inşaatçılar.

Arama kurtarma ekibinin işini güçleştiren birtakım bilgisiz basın ordusu.

Hırsızlık yapmak için üşenmeden İzmir’e giden dokuz canlı.

***

Cansız bedenlerine ulaşılan ve sayıları her geçen dakika artan onlarca kişinin mirasından ders çıkarıp çıkarmadığımız ise bir sonraki afette anlaşılacak. Hepsine dua ve rahmetle...

***



İktidarı Covid-19 vuruyor. Bakana ve sözcü beyefendiye geçmiş olsun diliyorum. Tez zamanda yeniden aramıza döneceklerdir inşallah. Lakin anayasa profesörü Burhan Bey malesef artık aramızda değil. Bizler onu korkunç haberlerle hatırlasak da onun da mirasından çıkaracağımız iyi ve kötü dersler var. Rahmet ve dua ile…

***



Bir arkadaşımın Almanyadan gelen kız arkadaşı hayal edemeyeceğimiz hediyeleri de yanında getirmiş. Hoş gelmiş sefa gelmiş... Lakin bizim çocuk onu havaalanına bırakıp geri döndüğünde bir sonraki buluşmamızda konuşacağımız şeyler hediyelerden çok kur farkı olacak gibi... Ah kur farkı... Zalım kur farkı... Sen sevdaya engel olamasan da bizi mahvediyorsun.

***

Fi diye bir eser okudum. Ben ettim siz etmeyin.

Hayallerinizden vazgeçmeyin.

Ve...

Maskenizi ağız ve burnunuzu kapatacak şekilde takın.

Yer: Tavşanlı, Kütahya, Türkiye

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Masayı Dinleyin (Küçürek Öykü)

Resim
Uzaktan yapılan en iyi eylem bir muhabbet kapısının bezirganı olmaktı. Ben de bu görevi elimden geldiğinin en iyisiyle yaparım. Ellerim, gözlerim, ağzım ve kollarım olmamasına rağmen. Bir masa için bundan daha başarılı görev ne olabilir.
Devamı

Maskeler Bizi Öldürüyor (Cahil-i Cühela 2.Bölüm)

Resim
  Eskiden sağlıkçıydım. Beş sene önce kendimi insanlara nefes verecek, ömrü hayatım boyunca sayısız insanın hayatını kurtaracak, duran kalpleri yeniden çalıştıracak birisi olarak görürdüm. Yavaş yavaş içimdeki o duyguların hepsi söndü. Duran kalpleri yeniden çalıştırmayı bir kenara bırakın artık kendi kalbimin attığından bile şüpheliydim. Kendimi kitaplara verdim. Biraz olsun huzur bulmuştum. Fakat temeli insan anatomisine dayanan kilit bilgilerin hiçbirini unutmadım. Ta ki ‘kaçış sendromu’ adı verilen bir şey duyana kadar. Allah düşmanımın başına vermesin. Ne kadar zor bir illet olduğunu tahmin bile edemiyorum. Yine de ilk kez duyduğumda psikolojik bir karmaşa hali olduğunu zannetmişim. ‘’Kaçış sendromu yahu ne olabilir. İnsanın çevresinde yaşadığı zorluklardan kurtulmak için başvurduğu durumun psikologlarca isimlendirilmiş hali işe.’’ Hepimiz kaçmaz mıyız eninde sonunda. Kaçacak delik aramaz mıyız o zor anlarda. Ararız. En masumumuz bulunduğu şartlardan kaçar. En fenamız yalana...
Devamı

Kralın binası ( Küçürek Öykü)

Resim
Olarak, olmayarak birkaç tuğlayı üst üste dizdi haşmetli kral. Kazdı çamurdan, kerpiçten harcını. Binası bitince geçti karşısına düşündü. ‘’Renk gerek’’ diye bağırdı. En sadık on askeriyle birlikte, derince bir kovanın içine soktular bileklerini ve hançerlerini damarlarının üzerine sürdüler. Şimdi o haşmetli kral ve on sadık adamı yoklar. Fakat inşa edilen en güzel binanın içinde dünyanın en mutlu halkı yaşıyor. Duvarlarındaki kırmızıysa tabiata ve ona tabii olanlara en güzel hediye oluyor.
Devamı